درمان آرتروز فک

درمان آرتروز فک

اگر در مورد مسائل بهداشت و پزشکی مطالعه داشته باشید، متوجه می‌شوید تازه‌های پژوهشی نشان می‌دهند که آرتروز، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مفصلی جهان، اثرات بسیار مخربی بر روی کیفیت زندگی افراد دارد. خوب است بدانید؛ آرتروز یک بیماری مفصلی مزمن است که معمولاً با پیری تشدید می‌شود. در ادامه این مقاله خواهیم گفت آرتروز فک چیست و همچنین علت، علائم، تشخیص و درمان آرتروز فک را بررسی خواهیم کرد. پس تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

آرتروز چیست؟

آرتروز یک بیماری التهابی مزمن در مفاصل است که معمولاً با پیری تشدید می‌شود. در این بیماری، غشاء غضروفی که استخوان‌ها را در مفصل محافظت می‌کند، تخریب می‌شود. این باعث ایجاد درد، سفتی و محدودیت در حرکت مفاصل می‌شود. آرتروز می‌تواند در هر مفصل اتفاق بیفتد، اما بیشتر در مفاصل کمر، زانو، بازوها و مچ‌ها رخ می‌دهد. عواملی مانند ژنتیک، زندگی‌شهری، آسیب‌های مکرر، چاقی و فعالیت‌هایی که مفاصل را زیاد مورد فشار قرار می‌دهند، می‌توانند ریشه‌های بروز این بیماری باشند.

مقالات مرتبط:

درمان آرتروز گردن

درمان آرتروز دست

آرتروز فک چیست؟

آرتروز فک یا TMJ (مفصل فکی) یک بیماری مفصلی است که مربوط به مفصل‌های فکی (Temporomandibular Joint) است. این مفصل‌ها که به صورت جفت در هر دو طرف صورت قرار دارند، وظیفه اصلی حرکت فک بالا و پایین، راست و چپ و برگشتی را دارند.

آرتروز فک ممکن است به دلیل تغییرات در غضروف‌ها، بافت‌های نرم و استخوان‌های موجود در اطراف مفصل فکی ایجاد شود. عواملی مانند استفاده نادرست از فک (به عنوان مثال، دندان‌های رو به راه ممکن است باعث بار بیشتری بر روی مفصل شود)، تروما، استرس، ژنتیک و اختلالات در تعادل عضلات فکی می‌توانند عوامل موثر در بروز آرتروز فک باشند.

علت آرتروز فک

علت آرتروز فک معمولاً به عوامل مختلفی برمی‌گردد که ممکن است در ترکیب با یکدیگر موجب ایجاد این بیماری شوند. برخی از عوامل مهم عبارتند از:

1.تغییرات در غضروف مفصل: همانند سایر بیماری‌های آرتروزی، تغییرات در غضروف مفصل فکی می‌تواند به علت پیری، فشار مکرر بر روی مفصل، یا آسیب‌های قبلی رخ دهد.

2. فشار و استرس مکرر بر روی مفصل: فعالیت‌هایی مانند راه رفتن، چیروکشیدن و بلند کردن اشیاء سنگین می‌تواند فشار زیادی بر روی مفصل فکی وارد کند که در نهایت به تخریب غضروف‌ها و بافت‌های مفصلی منجر می‌شود.

3. تروما و آسیب‌های مکرر: ضربه‌ها، صدمات و تروماهای مکرر به ناحیه فک و مفصل فکی می‌توانند باعث آسیب به غضروف‌ها و بافت‌های مفصلی شوند که در نهایت منجر به آرتروز می‌شوند.

4. نوع دندان: اگر دندان‌ها به طور نامنظم یا نادرست باشند، فشار نامناسبی بر روی مفصل فکی وارد می‌شود که می‌تواند به طور مستقیم به تخریب آن‌ها منجر شود.

5. عوامل ژنتیکی: برخی افراد ممکن است به دلیل ژنتیک و ارثی، بیشتر در معرض خطر بروز آرتروز فک باشند.

6. بیماری‌های مشترک دیگر: برخی بیماری‌های مشترک مانند روماتوئید آرتریت و لوپوس می‌توانند باعث تحریک مفصل‌ها و ایجاد آرتروز شوند.

علائم آرتروز فک

آرتروز فک ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد که ممکن است در هر فردی متفاوت باشد. اما برخی از علائم شایع آرتروز فک عبارتند از:

درد در ناحیه فک و مفصل فکی: این درد ممکن است مداوم یا متناوب باشد و معمولاً در طول روز بیشتر شدت می‌یابد.

سفتی یا تورم در ناحیه مفصل فکی: ممکن است احساس سفتی یا تورم در اطراف مفصل فکی داشته باشید.

درد در گوش: در برخی از موارد، درد مفصل فکی می‌تواند به گوش انتقال پیدا کند و باعث درد در گوش شود.

محدودیت در حرکت فک: ممکن است در حالت‌های خاصی مانند باز و بسته کردن دهان، حرکت فکی محدود شود و باعث ناراحتی شود.

صداهای ناشی از حرکت مفصل فکی: ممکن است هنگام حرکت دهان، صداهای خرد شنوایی شود که به عنوان خراشندگی یا ترک در مفصل فکی شناخته می‌شوند.

درد و تورم در عضلات گردنی: به دلیل فشار و تنش در ناحیه فک، ممکن است عضلات گردن نیز درد و تورم تجربه کنند.

مشکلات در باز کردن و بستن دهان: در برخی از موارد، ممکن است باز کردن و بستن دهان دچار مشکل شود یا حتی دچار قفل شدن موقت شود.

تشخیص آرتروز فک

تشخیص آرتروز فک معمولاً از طریق یک فرایند تشخیصی جامع و متکامل صورت می‌گیرد که شامل مراحل زیر است:

تاریخچه پزشکی و بررسی فیزیکی: پزشک ابتدا تاریخچه پزشکی شما را جمع‌آوری می‌کند، از جمله علائم، نشانه‌ها، و شدت درد که شما تجربه می‌کنید. سپس، یک بررسی فیزیکی دقیق از ناحیه فک و مفصل فکی صورت می‌گیرد، از جمله بررسی تورم، سفتی، درد، و حرکت‌های مفصل.

تصاویر تشخیصی: برای تایید تشخیص و بررسی تغییرات در ساختار مفصل فکی، ممکن است از تصاویر تشخیصی مانند رادیوگرافی، CT scan، یا MRI استفاده شود.

آزمایش‌های فیزیولوژیکی: برخی از آزمایش‌های فیزیولوژیکی می‌توانند برای ارزیابی حرکت فک و مفصل فکی مورد استفاده قرار گیرند، از جمله باز و بسته کردن دهان، تست‌های تحرک و اندازه‌گیری قدرت عضلات مربوطه.

تشخیص تفاوت‌های دیگر: گاهی اوقات برای اطمینان از عدم وجود بیماری‌های دیگر که ممکن است با علائم آرتروز فک اشتباه شود، آزمایش‌های دیگری مانند آزمایش‌های خون مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان آرتروز فک

درمان آرتروز فک معمولاً بسته به شدت علائم، تشخیص پزشک، و وضعیت فرد متغیر است. در ادامه، روش‌های مختلف درمان آرتروز فک ذکر شده است:

تغییرات در رژیم غذایی و شیوه زندگی: از جمله مواردی که ممکن است به کنترل علائم آرتروز فک کمک کند، می‌توان به اصلاح رژیم غذایی (مانند مصرف مواد غذایی ضد التهابی مانند ماهی چرب، میوه‌ها و سبزیجات)، اجتناب از استفاده از مواد مخدر و الکل، کاهش استرس و انجام تمرینات ورزشی ملایم اشاره کرد.

داروها:

1. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): این داروها می‌توانند به تسکین درد و التهاب در مفصل فکی کمک کنند، مثل ایبوپروفن و ناپروکسن.
2. داروهای ضد التهاب استروئیدی (کورتیکواستروئیدها): در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای استروئیدی را تجویز کند.
3.  داروهای ضد درد و آرام بخش: این داروها می‌توانند به کاهش درد و تسکین از تنش‌های عضلانی کمک کنند.

فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی، کششی، و تمرینات کاردرمانی می‌توانند به بهبود عملکرد مفصل فکی و کاهش درد و سفتی کمک کنند.

استفاده از سپرهای دندانی (نایت گارد): سپرهای دندانی مخصوص می‌توانند به کاهش فشار و تنش بر روی مفصل فکی در شب کمک کنند.

 دستگاه‌های تراپی: مانند الکترولزیس، امواج فرکانس بالا، و تحریک الکتریکی عصب‌ها (TENS) می‌تواند به بهبود عملکرد مفصل فکی و کاهش درد کمک کنند.

جراحی: در موارد شدیدتر و در صورت عدم بهبود با روش‌های درمانی دیگر، جراحی برای رفع تغییرات ساختاری در مفصل فکی ممکن است لازم باشد.

همچنین، پیشگیری از تشدید علائم و مراقبت از سلامت عمومی دندان‌ها و فک نیز بسیار مهم است. مهم‌ترین قدم برای درمان آرتروز فک، مشاوره با پزشک متخصص و تهیه یک برنامه درمانی مناسب است.

برای مطالعه مقاله‌های بیشتر و بهتر به مجله اینترنتی بانو وان مراجعه کنید.

لطفا پیج اینستاگرام و کانال تلگرام بانو وان را دنبال نمایید.