علائم و عوارض بیماری ام اس

علائم و عوارض بیماری ام اس

توجه به مسائل بهداشت و پزشکی و شناخت بیماری‌ها بسیار مهم است. حتماً نام بیماری ام‌اس به گوش شما خورده‌است. بیماری‌ای مهلک با اسمی وحشتناک که همگی از آن می‌ترسند. اما امروز تصمیم گرفته‌ایم در این مقاله توضیحات نسبتاً کاملی در ارتباط با علائم و عوارض بیماری ام اس ارائه دهیم تا بتوانیم شناخت شما را نسبت به آن افزایش دهیم.

شما می‌توانید بعد از اتمام این مطالب، مقاله‌ی عوارض ابتلا به بیماری دیابت را مطالعه کنید.

ام‌اس چیست؟

بیماری مالتیپال اسکلوروزیس یا به‌اختصار همان ام‌اس نوعی بیماری خود ایمنی است که در طی اتفاق افتادن آن سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین حمله می‌کند و آن را از بین می‌برد. همین مسئله باعث به ‌وجود آمدن عوارض متعددی در بدن انسان‌ها می‌شود.

بیماری ام‌اس چه علائمی دارد؟

باید بگوییم، علائم بیماری ام‌اس بسیار متنوع و متفاوت است و تا حد بسیار زیادی به این‌که چه قسمتی از سیستم عصبی که آسیب‌دیده است؟ بستگی دارد؛ اما از علائم شایع این بیماری می‌توان به سرگیجه، ضعف، خستگی، اسپاسم‌های عضلانی، افسردگی، درد بدنی، مشکلات بینایی، مشکلات در خواب، عدم تعادل، خواب رفتن بدن و سوزن سوزن شدن آن، به‌ وجود آمدن اختلالات در عملکرد جنسی، اضطراب، عدم توانایی در تحمل گرما، به‌ وجود آمدن مشکلات حافظه و عدم عملکرد صحیح روده و مثانه اشاره کرد. اما اگر بخواهیم به علائم غیرمعمول بیماری ام‌اس اشاره‌کنیم باید به ذکر مشکلات تنفسی، مشکلات در حرکت دادن اندام‌ها مانند بازو، از دست ‌دادن یا کاهش برخی حواس مانند حس چشایی، بویایی و…، حساسیت خیلی زیاد به لمس بدن، سردرد، مشکل در صحبت کردن، بلع و موارد متعددی از این بپردازیم.

ریسک فاکتورهای بیماری ام‌اس

اگر بخواهیم ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری مالتیپال اسکلروزیس یا به‌اختصار ام‌اس را بیان کنیم؛ باید به موارد زیر اشاره‌کنیم.

سن

یکی از مهم‌ترین عوامل خطر بیماری ام‌اس سن است. به‌طوری اکثریت افراد مبتلابه این بیماری در فاصله سنی 20 الی 40 سال به این بیماری مبتلا می‌شوند.

جنسیت

جالب است بدانید زنان به میزان دو الی سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

آب‌وهوا

یکی دیگر از ریسک فاکتورهای بیماری ام‌اس آب‌وهوا است. به‌این‌ترتیب این بیماری که به میزان 5 برابر بیشتر در آب‌وهوای معتدل نسبت به آب‌وهوای گرمسیر اتفاق می‌افتد.

ژن

احتمال ابتلای افرادی که نزدیکان آن‌ها به ام‌اس مبتلا شده‌اند؛ بیش از افرادی است که این بیماری در خانواده‌شان مشاهده نمی‌شود.

با چه‌کارهایی می‌توان احتمال ابتلا به ام‌اس را کاهش داد؟

در قسمت‌های قبلی توضیحات متعددی در ارتباط با بیماری ام‌اس ارائه دادیم. اما حال نوبت به این می‌رسد که راهکارهایی برای کاهش احتمال ابتلا به این بیماری ارائه دهیم.

نگه‌داشتن ویتامین D در سطح قابل‌قبول

باید بگوییم، یکی از عواملی که می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری ام‌اس را کاهش دهد، نرمال بودن میزان ویتامین D در بدن افراد است. به همین دلیل توصیه می‌کنیم در معرض نور خورشید قرار بگیرید. همچنین مصرف مکمل ویتامین D را فراموش نکنید.

نکشیدن سیگار

دوری از دخانیات و سیگار نکشیدن یکی دیگر از راهکارهایی است که می‌تواند تا حدودی افراد را از ابتلا به ام‌اس مصون سازد.

حفظ وزن در محدوده طبیعی

حفظ وزن طبیعی و جلوگیری از چاق شدن یکی دیگر از راهکارهای مفید برای جلوگیری و کاهش احتمال ابتلا به بیماری ام‌اس هست.

آیا بیماری ام‌اس کشنده است؟

این مسئله سؤالی است که برای افراد زیادی پیش می‌آید که در جواب آن باید بگوییم، نمی‌توان به‌طور قطعی گفت بیماری ام‌اس کشنده است. زیرا امروزه با اضافه شدن روش‌های درمانی جدید این بیماری غالباً بهبود بخشیده می‌شود و امید به زندگی افراد مبتلابه این بیماری تنها در حدود 5 الی 10 سال کم‌تر از بقیه افراد خواهد بود. اما در پایان باید بگوییم، یک سری از عوارض حاصله از این بیماری می‌تواند مشکلاتی را برای افراد به وجود بیاورد.

عوارض بیماری ام‌اس

در قسمت قبلی به این مسئله اشاره کردیم که برخی از عوارض بیماری ام‌اس می‌تواند مشکلاتی بسیار جدی برای افراد ایجاد کند. به همین دلیل تصمیم گرفته‌ایم یک سری از عوارض این بیماری را ذکر کنیم.

عفونت مجاری ادراری

باید بگوییم، مشکلات مثانه یکی از جدی‌ترین و شایع‌ترین مسائلی است که می‌تواند برای افراد مبتلابه ام‌اس اتفاق بیفتد. به‌طوری‌که تا حدود 80 درصد از افراد مبتلابه ام‌اس با این عارضه روبرو خواهند شد. مشکلات این عفونت در برخی از مبتلایان به این بیماری به‌صورت تکرر ادرار، در برخی به شکل عدم توانایی در تخلیه کامل مثانه و در برخی دیگر به‌صورت بی‌اختیاری ادرار خود را نشان می‌دهد.

عفونت ریوی

باید بگوییم، افراد مبتلابه بیماری ام‌اس در برخی مواقع باعث اتفاق افتادن مشکلاتی در بلع (دیسفاژی) برای افراد می‌شود. به‌این‌ترتیب غذایی که توسط آن‌ها خورده می‌شود نمی‌تواند وارد مری شود و به‌اشتباه به نای و پس‌ازآن ریه وارد می‌شود که اگر فرد نتواند به‌خوبی با سرفه این مسئله را مدیریت کند؛ دچار عفونت ریوی خواهد شد.

مشکلات حرکتی

باید بگوییم بیماری ام‌اس می‌تواند باعث عدم تعادل، مشکلات بینایی و سرگیجه شود. همه این مشکلات می‌تواند احتمال زمین‌خوردن افراد را افزایش دهد که با بالا رفتن احتمال زمین‌خوردن؛ مشکلات حرکتی برای افراد ایجاد کند.

زخم بستر

چون افراد مبتلابه ام‌اس بیشتر در حالت نشسته یا خوابیده قرار دارند؛ احتمال اتفاق افتادن عارضه زخم بستر نیز برای آن‌ها زیاد است پس باید حواسشان به این مسئله نیز باشد.

رژیم غذایی افراد مبتلابه ام‌اس

جالب است بدانید که اگر افراد مبتلابه ام‌اس رژیم غذایی خوبی داشته باشند و آن را به‌درستی رعایت کنند به کاهش پیشرفت بیماری‌شان، درمان مؤثرتر و کاهش احتمال التهاب در بدنشان کمک می‌کند. این رژیم باید شامل، آنتی‌اکسیدان‌ها، فیبر (زیرا به حرکت بهتر رودها کمک می‌کند)، کلسیم، ویتامین D، سایر ویتامین‌ها و انواع مواد معدنی باشد.

بیماری ام‌اس چگونه تشخیص داده‌می‌شود؟

به‌عنوان آخرین نکته در این قسمت لازم می‌دانیم در ارتباط با تشخیص ام‌اس صحبت کنیم. بدیهی است که با توجه‌ به طیف متنوع علائم بیماری ام‌اس برای تشخیص آن نمی‌توان تنها به وجود علائم استناد کرد. اما متأسفانه هیچ روش تشخیصی مخصوص این بیماری نیز وجود ندارد. باوجود یک سری علائم در آزمایش خون می‌توان این بیماری را تشخیص داد. این علائم شامل وجود بیماری‌های ارثی بسیار نادر، کمبود ویتامین‌ها و برخی مواد معدنی، وجود برخی عفونت‌ها، سندروم شوگرن و ابتلا به لوپوس هست.

برای خواندن مقاله‌های بیشتر و بهتر به مجله اینترنتی بانو وان مراجعه کنید.

لطفا پیج اینستاگرام و کانال تلگرام بانو وان را دنبال نمائید.